z nieznaczących detali swe szczęście składamy
z drobiazgów na co dzień niezauważanych
z uśmiechów i spojrzeń i gestów niezgrabnych
ale sercu najmilszych najbardziej kochanych
słów jasnych co w duszę wpadają głęboko
by zdobić wspomnienia zbierane przez lata
i sedno istnienia w bezsenną noc splatać
i być wszystkim dla nas choć niczym dla świata
herbata nad ranem gdy za oknem zamieć
dłoń w dłoni i czyjeś roześmiane oczy
gdy wiesz czym jest szczęście i drżysz bo przeczuwasz
że odebrać ci wszystko czas uparty kroczy
choć dni przyjdą kiedy zniknie co kochałeś
z czego życia składałeś najpiękniejsze chwile
niech nie straszne ci będą samotność i żałość
bo jeśli wciąż czujesz to prawdziwie żyłeś


am