ja już się bardziej nie zmienię...

wiodły mnie na pokuszenie

wiatry ciemne gorące 

przyćmiewały mi słońce 

a mimo to do końca

zostałam cicha śniąca

ja się już mniej nie zmienię 

nawet wbrew lub dla ciebie

choć mnie twoje milczenie

cięło niczym kamienie

cięło jak ciszę petarda...

zostałam silna i twarda

- - -

śpią we mnie górskie strumienie

chłód wschodu zmierzchu czerwienie

kołują i się mieszają

w piasku swój ślad zostawiają

czy po manowcach czy drogą 

umiem być tylko sobą

am