czarownica

mówili o niej wiedźma
albo czarownica

znała ją doskonale 

cała okolica

w każdej wsi każda matka

stojąc nad kołyską

mówiła: strzeż się synu

wiedźmy ponad wszystko

ona z tych co przy ogniu

mrużąc oczy kuca

i na niewinnych chłopców

zaklęcia złe rzuca

tak się strzegli panowie

wrażeń silnych głodni

aż oczu od jej bioder

oderwać nie mogli

a ona długo w niebo

bezchmurne spogląda

a czerń źrenic głęboko

błękitem naciąga

gdy ją błękit pochłonie

gdy go wtopi w siebie

nie patrz chłopcze w jej stronę

porwie w niebo ciebie

prawdziwie ludzie twierdzą

że to czarownica

- każdego aż po wieczność

błękit w niej zachwyca

am