rozedrganą mam duszę i chwiejnąktóra błądzi to tu, to tam
wciąż się męczę by móc - nadaremno
wziąć się w ryzy, ogarnąć ten stan
mówią wybierz, już czas jest wiedzieć
czego pragniesz od życia, gdzie być
a ja nie wiem czy chcę tak siedzieć
w jednym kącie, po cichu, jak mysz...?
czas wygłosić pożegnalną mowę
i odważyć się ruszyć w świat...
póki co koc naciągam na głowę
w sercu mrok, w duszy wyje wiatr...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz