temu, który wciąż czeka...

to nie jest jeszcze czas
byś patrzył w moje oczy
choć myśli moje znasz
i nic cię nie zaskoczy

jak cień za mym oddechem
jak myśl, co dręczy nas
żywisz się moi śmiechem
podsycasz, choć już zgasł

ten płomień, który szalał
co burzył młodą krew
miał scalić, a wyzwalał
natury drwiącej zew

w pamięci...

a ciebie od tak dawna nie ma
- przekwitły bzy -
potem szarzyzną zaszły nieba
- płynęły łzy -

znowu uczyłam się oddychać
- mijały dni -
na mieście o nas już nie słychać
- wyblakły sny -

od dawna nic mnie już nie dręczy
- umarłeś ty -
w miękkim dywanie mej pamięci
- już nie ma "my" -

Cała ja...

Ja nie zostaję, kiedy trzeba
uciekam wciąż
czy tak potrzeba, czy nie trzeba
czy goni mąż
Wybieram ciągle stare tory
te, które znam
zostawiam w domu dwa bachory
i nudny kram
Powiedzą ludzie: podłe i głupie,
że baba zła
Cóż... Generalnie mam to w d...
To cała ja.

Dyskretna

Gruba niska Nowakowa

za firanką głowę chowa,

bo jej szuka Piecuchowa

drżąc, czy tamta słów dochowa.

W końcu tylko raz...o świecie!...

szeptem rzekła jej w sekrecie,

że powije wkrótce dziecię

(Ojciec szychą jest w powiecie!)

Lecz już całe wie osiedle!

(To przez słodkie, świeże knedle,

co je Nowakowa wedle

starej receptury memle)

Czy?

Czy jesteś warty chwili tej,
by hymn dla Ciebie pisać?
I każdej myśli, westchnień mych,
marzeń, gdy czas zasypiać?
Czy nie rozmyjesz z rankiem się,
gdy słońce moc pokaże?
Czy się odwrócisz, czy powiesz:"Nie",
gdy świat nas palcem wskaże?

o niczym :)

Ten wiersz jest o niczym,

o niczym ten wiersz.

Czy każdy być musi

o biciu dwóch serc?

Czy w każdym mam wyznać,

że po nocach szlocham

że tęsknię, że pragnę,

że muszę, że kocham...?