(...)

(życie)
toczy się
niekołem
eliptycznie
lekko
puka w szybę
przeznaczeniem
na niezgrabnych nogach
pyta o drogę
kolejny świt
znów
bliżej ziemi
(jakby)

(life)
goes on
with the not-circle
but elliptically
ethereally
knocks at the pane
with the destiny
on its unshapely legs
asks the way
another dawn
again
closer to the earth
(as if)

(transl. Lech Szeglowski)

---

......

im mniej przede mną

tym więcej za mną
zieleni
labiryntu ścieżek
w każdą stronę
las
z każdym krokiem
ciemnieje
zmierzch

---

the less before me
the more behind me
of greenness
of a maze of paths
in every direction
the forest
with every step
growing darker
the dusk
(transl. Lech Szeglowski)

...

barwny tłum

w ciszy niemyśli o jutrze

gwar jarmarcznych straganów

nigdzie ni śladu

człowieka

-------

colorful crowd

in the silence of not-thoughts on tomorrow

a chatter of fair stalls

nowhere not a trace

of the man

(transl. Lech Szeglowski)

Bladoniebieskie oczy

Dziś znów postanowił mnie odprowadzić.
Milczy całą drogę. Jakby oczekiwał, że to ja będę go zabawiała rozmową. A może nie? Może woli ciszę? Nie wiem, nie pytam.

Ma ładną sylwetkę. Jeden z tych słodkich przystojniaków, na których patrzy się z przyjemnością. Bo młody, bo żwawy, energiczny. I te mięśnie widoczne tuż pod skórą...
Lubię obserwować ich ruch. Napinają się pomiędzy łopatkami i mam wrażenie, że żyją własnym życiem, niedostępnym właścicielowi...